قانون دوم نیوتن، یکی از قوانین بنیادی فیزیک است که برای توصیف رفتار جسم‌ها تحت تأثیر نیروها استفاده می‌شود. بر اساس این قانون، شتاب یک جسم برابر با نیرویی است که بر روی آن عمل می‌کند، تقسیم بر جرم آن جسم. به عبارت دیگر، شتاب برابر با نسبت نیرو به جرم است.
اگر نیرویی بر روی یک جسم عمل کند، جسم نیز به همان میزان نیرو بر روی منبع اثر می‌گذارد، اما در جهت معکوس. به عنوان مثال، اگر نیرویی با بزرگی 10 نیوتن بر روی یک جسم عمل کند، جسم نیز با نیرویی با بزرگی 10 نیوتن بر روی منبع عمل می‌کند، اما در جهت معکوس.
قانون دوم نیوتن را می‌توان به صورت ریاضی نیز بیان کرد. بر اساس این قانون، شتاب یک جسم برابر با جمع مستقیم نیروهای فعال بر روی آن تقسیم بر جرم آن جسم است. به صورت ریاضی، این قانون به شکل زیر بیان می‌شود:
F = m × a
در این معادله، F نمایانگر نیرویی است که بر روی جسم عمل می‌کند، m نمایانگر جرم جسم است و a نمایانگر شتاب جسم است.
از قانون دوم نیوتن برای حل مسائل مختلف مربوط به تحرک جسم‌ها استفاده می‌شود. این قانون، اساس توصیف رفتار جسم‌ها در مکانیک کلاسیک را تشکیل می‌دهد و در تمامی زمینه‌های علمی و عملیاتی که با تحرک جسم‌ها سر و کار دارند، اهمیت دارد.
قانون دوم نیوتن، یکی از اصول مهم فیزیک است که بیان می‌کند که نیروی مؤثر بر یک جسم، باضرب کمیت آن جسم تغییر سرعت آن را تعیین می‌کند. به عبارت دیگر، نیروی مؤثر بر یک جسم، باعث تغییر حالت حرکتی آن می‌شود. این قانون به صورت ریاضی به صورت F = ma (نیرو برابر است با ضرب جرم در شتاب) بیان می‌شود. به عبارت دیگر، نیرویی که بر یک جسم عمل می‌کند، برابر است با جرم آن جسم ضربدر شتابی که به آن نیرو اعمال می‌شود. این قانون برای توصیف حرکت اجسام در فیزیک کلاسیک بسیار حائز اهمیت است و به واسطه استفاده‌ی گسترده‌ای که از آن در مکانیک و دینامیک می‌شود، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار می‌باشد. قانون دوم نیوتن به عنوان یکی از سه قانون اصلی حرکتی که توسط ایزاک نیوتن در قرن هفدهم فرموله شد، جایگاه ویژه‌ای در علم فیزیک دارد.
