نشانه های برنامه نویسان غیر حرفه ای می‌تواند به صورت زیر توصیف شود:
1. عدم آشنایی کافی با زبان برنامه‌نویسی: برنامه‌نویسان غیر حرفه ای معمولاً ندارای آشنایی کافی با زبان‌های برنامه‌نویسی مورد استفاده هستند. آن‌ها ممکن است به صورت محدودیتی با برخی از اصول و مفاهیم برنامه‌نویسی آشنا باشند، اما عموماً نمی‌توانند به طور کامل به آن‌ها تسلط داشته باشند.
2. کد ناخوانا: برنامه‌نویسان غیر حرفه‌ای عموماً کد ناخوانا و غیر قابل فهمی ایجاد می‌کنند. آن‌ها ممکن است از نام‌گذاری نامناسب برای متغیرها و توابع استفاده کنند یا قوانین اصولی را در کد خود رعایت نکنند. این موضوع می‌تواند منجر به دشواری در خواندن و تغییر کد شود و برنامه‌نویسان دیگر به راحتی نتوانند کد را درک کنند.
3. عدم استفاده از روش‌های بهینه‌سازی: برنامه‌نویسان غیر حرفه‌ای عموماً در نوشتن کد بهینه و کارآمد تجربه کمی دارند. آن‌ها ممکن است از الگوریتم‌ها و روش‌های بهینه‌سازی استفاده نکنند و در نتیجه کدی را به وجود آورند که عملکرد ضعیفی دارد و منابع سیستم را به طور نامناسب مصرف می‌کند.
4. عدم مراقبت از امنیت: برنامه‌نویسان غیر حرفه‌ای ممکن است در نوشتن کد از معیارهای امنیتی کمتری رعایت کنند. آن‌ها ممکن است به دلایل مختلفی از جمله عجله در تحویل پروژه یا عدم آگاهی از تهدیدهای امنیتی این معیارها را نادیده بگیرند. این موضوع می‌تواند به آسیب‌پذیری‌ها در سیستم و احتمال وقوع حملات سایبری منجر شود.
5. عدم استفاده از ابزارها و فریم‌ورک‌های حرفه‌ای: برنامه‌نویسان غیر حرفه‌ای ممکن است از ابزارها و فریم‌ورک‌های حرفه‌ای کمتری استفاده کنند. آن‌ها ممکن است از ابزارهای قدیمی و غیر به‌روز استفاده کنند یا از تکنولوژی‌های مطلوب و پیشرفته تجربه کمی داشته باشند. این موضوع می‌تواند منجر به کاهش بهره‌وری و کیفیت کد شود.
به طور کلی، برنامه‌نویسان غیر حرفه‌ای باید بر روی ارتقای مهارت‌های خود در زمینه برنامه‌نویسی، استفاده از اصول و مفاهیم بهینه‌سازی و امنیت و بهره‌گیری از ابزارها و فریم‌ورک‌های حرفه‌ای تمرکز کنند تا بتوانند به عنوان برنامه‌نویسان حرفه‌ای شناخته شوند.
