Strident یک واژه انگلیسی است که به معنای “بلند و پرصدا” یا “تند و برخوردار از صدای ناخوشایند” است. این واژه از ریشه لاتین “stridere” گرفته شده است که به معنای “صدای بلند و تند” است. تلفظ این واژه به صورت /ˈstraɪdənt/ است.
معانی و کاربردهای واژه Strident:
1. صدای بلند و تند: مثلاً “صدای بلند و تند یک طوفان” یا “صدای بلند و تند یک ماشین در حال حرکت”.
2. صدای ناخوشایند و تند: مثلاً “صدای ناخوشایند و تند یک بچه در حال گریه” یا “صدای ناخوشایند و تند یک سگ در حال واقعه”.
مترادف های واژه Strident شامل “shrill”، “harsh”، “piercing” و “grating” می شوند. متضادهای آن شامل “soft”، “gentle” و “mellow” می شوند.
نقش و کاربردهای واژه Strident در زبان انگلیسی بسیار گسترده است. این واژه می تواند در موارد مختلفی از جمله توصیف صداها، بیان نظرات تند و تیز، توصیف رفتارهای بلند و پرصدا و حتی توصیف طرز بیان سخنرانان استفاده شود.
تاریخچه و ریشه شناسی واژه Strident:
واژه Strident از ریشه لاتین “stridere” گرفته شده است که به معنای “صدای بلند و تند” است. این واژه در زبان انگلیسی در قرن 17 میلادی وارد شده است.
اولین مورد استفاده از واژه Strident:
اولین مورد استفاده از واژه Strident در زبان انگلیسی در قرن 17 میلادی ثبت شده است. اما این واژه تا به امروز در زبان انگلیسی استفاده می شود و معانی و کاربردهای متنوعی دارد.
توضیحات گرامری:
واژه Strident یک صفت است که برای توصیف صداها و ویژگی های صوتی استفاده می شود. در جمله، این واژه می تواند قبل از اسم قرار بگیرد، مانند “a strident voice”، یا به صورت صفت مستقل به کار رود، مانند “The sound was strident.”