لغت “transient” به معنای موقتی، گذرا، عابر، و یا مهاجر است. این واژه از ریشه لاتین “transiens” گرفته شده است که به معنای “گذرنده” یا “عبور کننده” است. تلفظ این واژه به صورت /ˈtrænziənt/ است.
این واژه در متنوعیتی از زمینه‌ها و مفاهیم به کار می‌رود. در زمینه علمی، می‌توان به مفهوم موقتی یا گذرا بودن یک پدیده یا وضعیت اشاره کرد. به عنوان مثال، در فیزیک، “transient” به پدیده‌ای اطلاق می‌شود که در طول زمان کوتاهی رخ می‌دهد و سپس ناپدید می‌شود. در علوم رایانه، “transient” به داده‌هایی اشاره دارد که برای مدت کوتاهی در حافظه ذخیره می‌شوند و سپس حذف می‌شوند.
در زمینه حقوق و قانون، “transient” به اشخاصی اطلاق می‌شود که به طور موقت در یک مکان اقامت می‌کنند، مانند مهاجران یا گردشگران. همچنین، در زمینه روانشناسی، “transient” به وضعیتی اشاره دارد که به طور موقتی و بدون دلیل قابل توجیه تغییر می‌کند.
مترادف‌های “transient” عبارتند از: temporary، passing، fleeting، momentary، و impermanent. متضادهای آن شامل: permanent، lasting، enduring، و persistent می‌شوند.
تاریخچه استفاده از این واژه به دوره‌های قدیمی بازمی‌گردد، اما استفاده مدرن از آن در ادبیات و علوم مختلف در قرن نوزدهم و بیستم رواج یافت. اولین مورد استفاده از این واژه در انگلیسی به صورت نوشتاری در سال ۱۶۴۷ ثبت شده است.
در گرامر، “transient” به عنوان صفت به کار می‌رود و می‌تواند قبل از اسم قرار بگیرد. به عنوان مثال: “a transient phenomenon” (یک پدیده موقتی) یا “transient residents” (ساکنان موقت). همچنین، این واژه می‌تواند به عنوان اسم نیز به کار رود، به عنوان مثال: “The transients were provided with temporary housing” (مهاجران با مسکن موقت تامین شدند).
به طور خلاصه، “transient” به معنای موقتی، گذرا، عابر، و یا مهاجر است و در متنوعیتی از زمینه‌ها و مفاهیم به کار می‌رود. این واژه از ریشه لاتین “transiens” گرفته شده است و در گرامر به عنوان صفت و اسم به کار می‌رود.
