Verbose یک واژه انگلیسی است که به معنی بیش از حد صحبت کردن، بیش از حد تفصیلی بودن، یا بیش از حد پرحرفی است. تلفظ این واژه به صورت /vərˈboʊs/ است.
کاربردهای واژه Verbose در زبان انگلیسی بسیار گسترده هستند. این واژه معمولاً به کسانی گفته می‌شود که در حرف زدن بیش از حد جزئیات و تفصیلات را بیان می‌کنند و گاهی اوقات به متن‌هایی اطلاق می‌شود که بیش از حد طولانی و پیچیده هستند. همچنین، این واژه می‌تواند به معنی استفاده از کلمات بیش از حد پیچیده و مشکل برای فهمیدن باشد.
مترادف‌های واژه Verbose عبارتند از: wordy، long-winded، prolix، loquacious، و garrulous. متضادهای این واژه عبارتند از: concise، succinct، و laconic.
ریشه واژه Verbose به زبان لاتین برمی‌گردد و از دو کلمه “verbum” به معنی کلمه و “osus” به معنی پرحرفی تشکیل شده است.
اولین مورد استفاده از واژه Verbose در قرن 17 میلادی بوده است. در آن زمان، این واژه به معنی “پرحرفی” و “پرگفت و گو” بوده است.
در گرامر، واژه Verbose به عنوان صفت استفاده می‌شود و برای توصیف افراد یا متونی استفاده می‌شود که بیش از حد پرحرفی دارند. به عنوان مثال:
– The verbose speaker went on and on, never getting to the point. (سخنران پرحرفی به طور پیوسته صحبت می‌کرد و هرگز به موضوع نمی‌پرداخت.)
– The verbose report was difficult to understand. (گزارش پرحرفی بود و برای فهمیدن آن سختی برداشته شد.)
