کلمه Vulnerable به معنای آسیب پذیر، ضعیف، قابل حمله، و ناپایدار است. این کلمه از واژه‌ی لاتین “vulnerabilis” به معنای “آسیب پذیر” گرفته شده است. تلفظ این کلمه به صورت /ˈvʌlnərəbl/ است.
کاربردهای کلمه Vulnerable در زبان انگلیسی بسیار گسترده هستند. این کلمه معمولاً برای توصیف افراد، جوامع، سیستم‌ها، و محیط‌هایی استفاده می‌شود که در معرض خطر، آسیب، و تهدید قرار دارند. به عنوان مثال، می‌توان به افراد مسن، کودکان، بیماران، و زنان باردار اشاره کرد که به دلیل ضعف جسمی و سیستمی خود، به آسیب پذیری بیشتری نسبت به دیگران دارند. همچنین، این کلمه برای توصیف جوامع و مناطقی استفاده می‌شود که در معرض خطرات طبیعی، اقتصادی، و اجتماعی قرار دارند. به عنوان مثال، کشورهای در حال توسعه، مناطقی با آب و هوای نامساعد، و جوامعی با سطح زندگی پایین.
مترادف‌های کلمه Vulnerable عبارتند از: susceptible, exposed, defenseless, powerless, weak, fragile, و delicate. متضادهای این کلمه عبارتند از: invulnerable, protected, secure, و strong.
تاریخچه و ریشه‌شناسی کلمه Vulnerable به دوره‌ی قرون وسطی بازمی‌گردد. در آن زمان، این کلمه برای توصیف افرادی استفاده می‌شد که در معرض خطرات جنگی و اجتماعی قرار داشتند. در طول زمان، کاربرد این کلمه گسترش یافته و به توصیف جوامع، سیستم‌ها، و محیط‌هایی که در معرض خطرات مختلف قرار دارند، نیز می‌پردازد.
در گرامر، کلمه Vulnerable به عنوان صفت به کار می‌رود و معمولاً قبل از اسم قرار می‌گیرد. به عنوان مثال: “The vulnerable child needs extra care and attention.” همچنین، این کلمه به صورت قید نیز به کار می‌رود. به عنوان مثال: “The building was vulnerable to collapse in the earthquake.”
اولین مورد استفاده از کلمه Vulnerable در ادبیات انگلیسی به دوره‌ی قرون وسطی بازمی‌گردد. در آن زمان، این کلمه برای توصیف افرادی استفاده می‌شد که در معرض خطرات جنگی و اجتماعی قرار داشتند. به عنوان مثال، در اشعاری از شاعر انگلیسی جان گوردون، این کلمه به کار رفته است:
“O, who will show me those delights on high?
Echo. I.
Thou Echo, thou art mortal, all men know.
Echo. No.
Wert thou not born among the trees and leaves?
Echo. Leaves.
And are there any leaves that still abide?
Echo. Bide.
What leaves, what leaves are they? impart their name.
Echo. Shame.
The same that oft-times hath the sentence broke,
The same that with his tears hath wash’d my cheek:
The same that gave him death who never spoke,
Amidst his enemies bids thee live and speak:
And, framing here no other law but love,
Cheers the sad heart of every turtle-dove.
But ah! poor shepherd, what dost thou behold?
And to what purpose hast thou made thy moan?
What numbers hast thou wounded with thy fold?
And what is recompense for harm thus done?
What flock hast thou, what pasture, or what fame?
What pipe, what dance, what consort of delight?
What joys, what ease, what comfort in thy name?
What praise shall thy receive to set thee right?
Dishevel now thy locks, and in this place,
Yea, every where, embrace that darling grace;
For which, alas! thou hast but paid too dear
A hundred thousand tears, a million sighs,
And all the riches of a world of tears.
Echo. A world of tears.
Say, wilt thou stake on that? doth passion play
With all thy wealth? Echo. Ay, by my faith.
Who shall decide when doctors disagree,
And soundest casuists doubt, like you and me?
You held the word before, but now ’tis mine,
Echo. ‘Tis thine.
Has any well-advised friend proclaim’d
War to the full? Echo. Ay, and to the utmost.
And would’st thou have me fall upon the foe?
Echo. No.
What is the cause then, that thou dost not go?
Echo. Go.
When shall my feast be ready? Echo. Ready
