واژه Wail به معنای فریاد، ناله، و گریه است. این واژه در زبان انگلیسی به صورت فعل و اسم به کار می‌رود. تلفظ این واژه به صورت /weɪl/ است.
کاربردها و نقش ها:
– در ادبیات، واژه Wail به معنای فریاد، ناله، و گریه به کار می‌رود. به عنوان مثال، در شعرهایی که در مراسم تشییع جنازه خوانده می‌شوند، این واژه به کار می‌رود.
– در موسیقی، واژه Wail به معنای نوایی غمگین و شاداب به کار می‌رود.
– در زبان عامیانه، واژه Wail به معنای شکایت و ناله به کار می‌رود.
مترادف ها و متضادها:
مترادف های واژه Wail عبارتند از: lament, moan, cry, sob, howl. متضادهای واژه Wail عبارتند از: laugh, rejoice, celebrate.
تاریخچه و ریشه شناسی:
واژه Wail از ریشه واژه وایلدن (waildan) در زبان انگلیسی قدیمی به معنای فریاد زدن و نالیدن گرفته شده است. این واژه در قرن ۱۳ به کار گرفته شده است.
اولین مورد استفاده:
اولین مورد استفاده از واژه Wail در شعرهای انگلیسی قدیمی به عنوان بخشی از مراسم تشییع جنازه بوده است. به عنوان مثال، در شعر “The Seafarer” از اوایل قرن ۱۰، این واژه به کار رفته است.
گرامر و مثال:
– فعل: She wailed loudly when she heard the news. (او با صدای بلندی فریاد زد وقتی خبر را شنید.)
– اسم: The wail of the mourners filled the air. (ناله ماتم‌کنندگان هوا را پر کرد.)
